دلتنگی همیشه همراهم می آید

مثل سایه بی ردپا …

دلتنگی ، پیچیده نیست …

یک دل … یک آسمان … یک بغض … و آرزوهای ترک خورده !

چقدر دلتنگ حضورت هستم

کاش تصویرت نفس می کشید

آن چیزی که تنگ شده دل است برای تو و جهان است

برای من جایی باید باشد غیر از این کنج تنهایی تا آدم گاهی آنجا جان بدهد

مثلا آغوش تو جان می دهد برای جان دادن …

ای کاش روزهای دلتنگی من هم

مثل دوست داشتن های تو کوتاه می شد

کاش به جای دلم گلویم تنگ می شد

هوا نمی رسید و خلاص …

  سـخت است בرڪ ڪرבטּ בخـترے ڪـﮧ غم هآیش را خوבش میـבانـב و בلش

  ڪــــــــــــﮧ همــــــــــــﮧ تنهــــــــــــآ لبـخـــــنـבهـــــــــــــــــــایش را مے بیننـב

 
  ڪــــــــﮧ حســــــــــــــرت مے خـورنـב بـخــــــــــــآطر شــــــــــاב بوבنش ...

 
  بـخـآطر خـنـבه هــــــــایش ...

  و هیـــــچ ڪس جــــــــــز همـــــــــــــــاטּ בخـتر نمیـבآنـב چقـבر تنهــــاست ...

  ڪـﮧ چقـــــــבر مے ترسـב ...

  از بــــــــــــــــاخـــــــتـــــــטּ...

  از یخ زבن احساس و قلبش ...

  از زنــــــــבگـــــــــــــــــے ... 

دلتنگی مثل کوفتگی تصادفه

اولش بدنت گرمه حالیت نیست

ولی یه دفعه دردش شروع میشه

و تازه می فهمی چی به سرت اومده !

دلتنگی یعنی

فاصله ای که با هیچ بهانه ای پر نمی شود !

دلتنگی یعنی خلوت تنهاییت

از آسمون پاییزی ابری تر باشه !

دلتنگی یک حس کشنده ی لذت بخش است …
مثل لیسیدن عسل از لبه شکسته لیوان !

این روزها در من حالت فوق العاده اعلام شده است …
بیش از حد مجاز دلتنگ شده ام !!!

آدمای دلتنگ …
وقتایی که خیلی بهشون خوش میگذره و میخندن یهو سرشون رو برمیگردونن اونوری …
یکم ثابت میشن ؛ یواش یواش چشماشون پر اشک میشه …

من وجودم به تو مدیون و دلم مامن توست

آرزویم نظری روی تو و دیدن توست

من اگر دور ز تو هستم و دلتنگ شدم

با صدای خوش تو غرق در آهنگ شدم . .

باران کـه میبـارد...... دلـم بـرایت تنـگ تـر می شـود..... راه می افـتم ... بـدون ِ چـتـر ... من بـغض می کنـم ....آسمـان گـریـه ..

چ

هر لحظه هرجا که میرم حس نگاهت با من

این دل بیطاقتِ من قیده تورو نمی زنه

بذار یبار نگات کنم از جونو دل‌ صدات کنم

هرچقدر دلتنگی‌ دارم هدیه به اون چشات کنم

لطفا به ادامه مطلب بروید

خدایا

این دلتنگی های ما را هیچ بارانی آرام نمیکند

فکری کن

اشک ما طعنه میزند به باران رحمتت .

چگونه دست دلم را بگيرم ودر كنار

دلتنگيهايم قدم بزنم

در اين خيابان

كه پر از چراغ و چشمك ماشينهاست

...نه آقايان:

مسير من با شما يكي نيست

از سرعت خود نكاهيد

من آداب دلبري را نمي دانم